• در پایان دوران ایلخانی و ابتدای دوران تیموری هنر کاشی کاری به اوج تکامل خود رسید و در این دوران بود که کاشی کاری معرق جلوه‌گر شد.
• مسجد گوهرشاد، مسجد جامع یزد و مسجد جامع ورامین نمونه‌هایی از معرق‌کاری با کاشی را به نمایش می‌گذارند. قدیمی‌ترین نمونه‌های کاشی کاری اسلامی در گنبدهای مساجد به قرون ۷ و ۸ هجری برمی‌گردد.
• استفاده از آجرهای لعابی فیروزه‌ای‌ رنگ در دوران سلجوقی رواج یافته است که گاهاً از آن برای ایجاد خط نسخ کوفی استفاده ‌شده است.
• قدیمی‌ترین نمونه خط کوفی روی آجر پخته نشده فیروزه‌ای‌ رنگ که به قرن یازده هجری برمی‌گردد در موزه ایران باستان موجود است. مسجد سید اصفهان، گنبد قرمز مراغه و جامع گناباد ازجمله بناهای مذهبی هستند که برای تزئین آن‌ها از کاشی رنگی فیروزه‌ای استفاده ‌شده است.
• با توجه به اینکه در دوران صفویان اصفهان پایتخت ایران بوده است بنابراین اصفهان یکی از اصلی‌ترین شهرهای ایران است که ردپای هنر کاشی‌کاری در آن بسیار یافت می‌شود زیرا نمونه‌های زیادی از کاشی‌کاری تزئینی ایرانی به دوران صفویه برمی‌گردد.
• با آغاز دوره صفویه و به دلیل شرایط اقتصادی و سیاسی از تکنیکی در تولید کاشی‌کاری استفاده‌شده که منجر به تولید کاشی‌های هفت ‌رنگ شد. دیری نپایید که این تکنیک به دلیل مقرون‌به‌صرفه بودن، کوتاه بودن مدت‌زمان تولید و امکان بهره‌گیری از شیوه‌های تزئینی قبلی بسیار محبوب شد.
• با این تکنیک کاشی‌ها به‌صورت مربعی شکل و اغلب با رنگ‌های زرد و نارنجی تولید شدند. در این دوران بود که نقوش عربی به‌شدت رواج یافت و این تکنیک تا پایان دوره قاجار متداول بود.

(پایان)